Το Ίδρυμα έδωσε 566 εκ. για τη μεταμόρφωση του Φαληρικού Δέλτα αλλά στην επένδυση αυτή δεν λείπουν οι πολέμιοι που θεωρούν ότι τα κτίρια 60.000 τετραγωνικών μέτρων καταστρέφουν το πράσινο
 |
| Φίλιππος Νιάρχος. |
 |
| Σπύρος Νιάρχος. |
«Συγγραφείς» πλέον της ιστορίας της δυναστείας είναι οι τέσσερις διάδοχοί του.
Ο πρωτότοκος γιός του Φίλιππος, ο Σπύρος και η Μαρία Νιάρχου ενώ η κόρη που απέκτησε από τον γάμο του με τη Σαρλότ Φορντ, της γνωστής αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, Έλενα Φορντ παραμένει μέχρι σήμερα «persona non grata» για την οικογένεια. Μελανή σελίδα στη ζωή των Ελλήνων κροίσων όταν έχασαν τον μικρότερο αδελφό τους, Κωνσταντίνο, γνωστό στο διεθνές jet set και ως «Γκας», το 1999.
Μπορεί ο πατέρας τους να είχε τη φήμη του bon viveur, ο οποίος με την 65 μέτρων θαλαμηγό του «Atlantis» αλώνιζε τις θάλασσες του κόσμου, φιλοξενώντας στις σουίτες της την αφρόκρεμα της παγκόσμιας επιχειρηματικής και πολιτικής σκηνής, όπως άλλωστε και στην Σπετσοπούλα, οι ίδιοι όμως έχουν επιλέξει έναν πιο χαμηλών τόνων τρόπο ζωής. Ποτέ δεν ήθελαν να προβάλουν ότι ενδιαφέρονται μόνο για τα κοινωνικά events των jet setters.
Παρά το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις τους δεν έχουν έδρα στην Ελλάδα, ενώ και το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» εδρεύει στο Λιχτενστάιν, δεν «έκοψαν» ποτέ τους δεσμούς τους με τη γενέτειρά τους. Μέσω του ιδρύματος, έχουν αναπτύξει κοινωφελή πολιτιστική, οικονομική και κοινωνική δράση. Πραγματοποιώντας πλήθος δωρεών προς το ελληνικό κράτος. Γενικότερα ο μη κερδοσκοπικός Οργανισμός έχει διαθέσει μέχρι σήμερα 900 εκατ. δολ. για την ενίσχυση 1.288 φορέων σε όλο τον κόσμο, επιθυμώντας να υλοποιήσουν το όραμα του Πατριάρχη για οικονομική και ηθική στήριξη στις αδύναμες κοινωνικές ομάδες και την προώθηση του ελληνικού πολιτισμού και ιστορίας.
Η ανακοίνωση πριν από μερικούς μήνες πως το «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» θα αποτελέσει τον χρηματοδότη του project-μαμούθ για τη «μεταμόρφωση» της έκτασης του Παλαιού Ιπποδρόμου στο Φαληρικό Δέλτα, μια επένδυση ύψους 566 εκατ. ευρώ, έγινε δεκτή με ποικίλες αντιδράσεις.
Από τη μια, υπάρχουν εκείνοι που χαιρετίζουν την προσπάθεια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας να αναπλάσουν μια υποβαθμισμένη περιοχή, δημιουργώντας ένα Κέντρο Πολιτισμού – Πρότυπο, όπου θα φιλοξενηθούν η Εθνική Βιβλιοθήκη και η Εθνική Λυρική Σκηνή, ενώ θα δημιουργηθεί και μια τεράστια έκταση πράσινου που θα αποτελέσει ανάσα για την επιβαρυμένη ατμόσφαιρα της Αττικής. Το σχέδιο του Ιταλού αρχιτέκτονα, Renzo Piano, περιλαμβάνει επίσης τη δημιουργία τεχνητών λιμνών και θα ενώνεται μέσω μονοπατιών η «Αγορά» με τη θάλασσα. Σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς η επένδυση αυτή θα δημιουργήσει 1.500 – 2.400 θέσεις εργασίας για την κατασκευή του έργου, θα αποφέρει 160 εκ. ευρώ ετησίως η λειτουργία του Κέντρου και 1 δις βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης δραστηριότητας στην περιοχή και στο κράτος.
Από την άλλη, πάλι, δεν λείπουν και οι πολέμιοί της. Είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως από το 2007 ακόμη, όταν οι βασικοί διαχειριστές του Ιδρύματος, οι Φίλιππος και Σπύρος Νιάρχος αλλά και ο Αντρέας Δρακόπουλος συναντήθηκαν με κυβερνητικά στελέχη της ΝΔ τότε αλλά και του ΠΑΣΟΚ, εξασφάλισαν ως «δώρο» την έκταση Δημοσίου στο Φάληρο. Βέβαια, εκείνοι στήριζαν την επιχειρηματολογία τους στο ότι η διαχείριση του πάρκου θα ανήκε στο Ίδρυμα. Πράγμα που όπως διευκρινίστηκε δεν ισχύει, αφού η μόνη ανάμειξή του θα αφορά στην κατασκευή του. Αλλά και πάλι οι ίδιοι «αντιρρησίες» δεν ηρέμησαν. Θεωρούν πως τα «πράσινα» σχέδιά τους δεν είναι και τόσο… πράσινα, αφού η δημιουργία των κτιρίων της Βιβλιοθήκης και της Λυρικής Σκηνής θα επιβαρύνουν με επιπλέον 60.000 τ.μ. τσιμέντου την περιοχή. Ταυτόχρονα υποστηρίζουν πως η πρόσβαση δεν θα είναι ελεύθερη σε όλους τους πολίτες αφού το Πολιτιστικό Κέντρο θα προσεγγίζουν μόνο όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα για κάτι τέτοιο. Ενωμένοι σαν μια γροθιά τα αδέλφια Νιάρχου απαντούν στους επικριτές τους πως εκείνοι θα δωρίσουν στην Ελλάδα ό,τι μπορούν, ανεξαρτήτως αν ορισμένοι συμφωνούν ή διαφωνούν μαζί τους. Άλλωστε, έχουν πολλές φορές αποδείξει τα φιλάνθρωπα αισθήματά τους. Μια από αυτές ήταν όταν μετά τον καταστροφικό σεισμό στην Αϊτή, έδωσαν 500.000 ευρώ ξεπερνώντας κατά πολύ τους πιο ισχυρούς κοινωφελείς φορείς διεθνώς.
ΦΙΛΕΤΟ Η WILLOW
Οι δύο γιοί του Σταύρου Νιάρχου και της Ευγενίας Λιβανού, Φίλιππος και Σπύρος, όταν ανοίχτηκε η διαθήκη του πατέρα τους θεωρήθηκε ότι πήραν τη μερίδα του λεόντος από την περιουσία σε σχέση με τα υπόλοιπα αδέλφια τους.
Περιμένοντας να ενεργοποιηθεί ο όρος της διαθήκης που προέβλεπε πως την πρώτη εργάσιμη μέρα του 2010 οι διάδοχοί του θα λάμβαναν ό,τι τους αναλογεί – σε μια προσπάθεια του πατριάρχη να παραμείνει ενωμένη η οικογένεια αγωνιζόμενα τα μέλη της από κοινού για τη συνέχειά της – τα δύο αδέλφια είχαν λαμβάνειν «θησαυρούς» από την περιουσία.
Ο Φίλιππος, το όνομα του οποίου φιγουράρει στη λίστα Forbes με περιουσία που υπερβαίνει τα 2,5 δις δολ. συγκαταλέγεται μεταξύ των ισχυρότερων του κόσμου. Μόνιμος κάτοικος Λονδίνου διαθέτει το 30% των μετοχών της εταιρίας Willow Trust Company που εδρεύει στη Λιβερία.
Η εταιρία αποτελεί τη «ναυαρχίδα» των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του ομίλου Νιάρχου. Πρόκειται για holding company που έχει υπό τον έλεγχό της τις ναυτιλιακές δραστηριότητες και διαχειρίζεται τα μετρητά, αλλά και τις επενδύσεις σε ομόλογα και σε μετοχές. Σε αυτήν ανήκουν οι μετοχές των ναυτιλιακών εταιριών που είναι ιδιοκτήτριες του στόλου των δεξαμενόπλοιων που μετρά 13 πλοία. Στην κατοχή του Φίλιππου έχει περάσει και η μεγάλη βίλα της οικογένειας στο Σεν μόριτζ, της Villa Marguns αλλά και του «παλατιού» - Hotel de Chanaleilles – στο Παρίσι.
Εκτός από την επιχειρηματική του δραστηριότητα, είναι γνωστός στο διεθνές jet set και για τη διάσημη συλλογή των έργων τέχνης που αποτιμάται κοντά στα 3 δις δολάρια. Είναι εκείνος που το 1982 αγόρασε ανώνυμα τον πίνακα «Self Portrait» του Basquiat έναντι του αστρονομικού ποσού των 3,3 εκατ. δολ. ενώ κληρονόμησε από τον πατέρα του τα 15 αριστουργήματα του Βαν Γκογκ και του Πικάσο.
Ο γιός του Σταύρος και η κόρη του Ευγενία είναι οι μεγαλύτερες αδυναμίες του, αν και πολλές φορές έχει έρθει σε ρήξη με το γιο του και τα παραστρατήματά του που τον κάνουν πρωτοσέλιδο σε tabloid περιοδικά.
Ο Σπύρος Νιάρχος από την άλλη, ελέγχει τη μερίδα του λέοντος (35%) στη λιβεριανή εταιρία Willow ενώ κληρονόμησε και πολλά από τα ακίνητα της οικογένειας μεταξύ των οποίων και έναν όροφο στο Rockefeller Center στη 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης. Και οι δύο μαζί πάντως έχουν τον πρώτο λόγο τόσο για την Σπετσοπούλα, το ιδιόκτητο νησί της οικογένειας, όσο και για το Ίδρυμα Νιάρχος το οποίο πρέπει να διαθέτει το 50% της περιουσίας του σε δωρεές προς την Ελλάδα.
Το έργο στον Παλιό Ιππόδρομο θα αποφέρει 160 εκ. ευρώ ετησίως από τη λειτουργία του κέντρου και 1 δις βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης δραστηριότητας
ΓΙΑ ΤΟ 10% ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
Η δικαστική διαμάχη με τη Φορντ
Στις 15 Απριλίου 1996, λίγες μέρες μετά το θάνατο του Σταύρου Νιάρχου, θα ξεκινήσει μια από τις μεγαλύτερες διαμάχες που αφορούν στο μοίρασμα της περιουσίας και μάλιστα με μια απρόσμενη πρωταγωνίστρια που μέχρι σήμερα παραμένει ανεπιθύμητη για την οικογένεια: την «ξεχασμένη» κόρη του Σταύρου Νιάρχου από το γάμο του με τη Σαρλότ Φορντ, Έλενα – Άννα Φορντ.
Αν και ο γάμος του Έλληνα μεγιστάνα με τη βαθύπλουτη κληρονόμο θεωρήθηκε άκυρος, η Φορντ αποφάσισε να διεκδικήσει το 10% της περιουσίας που – όπως υποστήριξε – της ανήκει, αφού ο πατέρας της έχει υπογράψει χαρτιά αναγνώρισής της ως κόρης του.
Με ασφαλιστικά μέτρα και δαιδαλώδεις ενέργειες, η Έλενα Φορντ προσπάθησε να μπλοκάρει το σύνολο της περιουσίας ώστε να μη μοιραστούν χρήματα σε ιδρύματα, όπως ζήτησε ο πατέρας της στη διαθήκη του.
Το μόνο που κατάφερε ήταν να μπλοκάρει και να παγώσει όλες τις διαδικασίες για την κανονική εκτέλεση της διαθήκης.
Εκεί παρενέβη ο ανηψιός και συγκληρονόμος του Νιάρχου, ο Κων/νος Δρακόπουλος, ο οποίος με την ιδιότητα του αντιπροσώπου στην Ελλάδα του Ιδρύματος, έδειξε ότι δεν είναι διατεθειμένος να κωλυσιεργούν οι χρηματοδοτήσεις.
Ο Κων/νος Δρακόπουλος μάλιστα έλαβε και το 0,5% των μετοχών της Willow αφού στήριξε πολύ τον Νιάρχο σε όλη την πορεία του. Πρόεδρος του Ιδρύματος σήμερα είναι ο γιός του, Ανδρέας Δρακόπουλος.
ΜΑΡΙΑ ΝΙΑΡΧΟΥ
«Καθαρόαιμα» κέρδη για την «Αμαζόνα» της δυναστείας
Η μοναχοκόρη της Ευγενίας Νιάρχου-Λιβανού, Μαρία, θεωρήθηκε ότι αδικήθηκε από τον πατέρα της, όπως και ο βενιαμίν, Κωνσταντίνος, ο οποίος δεν βρίσκεται στη ζωή πια.
Και οι δύο είχαν ποσοστό στη Willow, μόλις 2% έκαστος. Ωστόσο η αδελφή των Φίλιππου και Σπύρου διαθέτει ένα πολύ «αγαπημένο» κομμάτι για την ίδια, αφού δεν ήθελε να αναμειχθεί στις ανδρικές επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Ο πατέρας της, της παραχώρησε τον απόλυτο έλεγχο των μετοχών των εταιριών που ασχολούνταν με την παραγωγή δρομώνων ίππων, οι οποίοι συμμετέχουν σε πλήθος διεθνών ιπποδρομιών.
Για εκείνους που γνωρίζουν, η συγκεκριμένη εταιρία δεν είναι λιγότερο προσοδοφόρα από το μερίδιο των μετοχών που κατέχουν τα αδέλφια της σε άλλες δραστηριότητες του ομίλου. Διαθέτει ακόμη τη δεύτερη έπαυλη στο Σεν Μόριτς, ενώ είναι και η μοναδική νέα ιδιοκτήτρια των πατρικών κτημάτων στις Σπέτσες μετά το θάνατο του αδελφού της Κωνσταντίνου το 1999.
ΠΗΓΗ: kaythpena2011.blogspot.com
