Μεγαλομέτοχοι του πολυκαταστήματος και ισχυροί τραπεζίτες στρέφονται κατά του γνωστού επιχειρηματία Κάρολου Ρίτσι Φρανσές, ο οποίος μεταβίβασε εν αγνοία τους μετοχές «attica» από την άδεια από εμπορικά σήματα Ridenco σε εταιρείες συμφερόντων της οικογένειάς του
Μια επιχειρηματική και τραπεζική διαμάχη με επίκεντρο τον mr Timberland Κάρολο Φρανσές Ρίτσι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στο εμπορικό κέντρο της Αθήνας, και μάλιστα εν μέσω θέρους.
Στο στόχαστρο ισχυρών τραπεζιτών, μεταξύ των οποίων οι κύριοι Ανδρέας Βγενόπουλος και Γιάννης Κωστόπουλος, αλλά και παραδοσιακών ονομάτων του εμπορίου, όπως οι μέτοχοι του πολυκαταστήματος «attica» (Κωνσταντινος Λαμπρόπουλος, Αλέξης Σγουμπόπουλος, Κωνσταντίνος Τσουβελεκάκης, Βασιλική Φωκά, Αστέριος Οικονομίδης) βρίσκεται ο γνωστός επιχειρηματίας και μεγαλομέτοχος της Ridenco, θυγατρική της οποίας έχει ήδη υπαχθεί στο άρθρο 99.
Η αφορμή για την έναρξη της σφοδρής διαμάχης είχε έναν κοινό παρονομαστή, όπως λέγεται, στην αγορά: τη μεταβίβαση του 10% των μετοχών της Αττικά Πολυκαταστήματα από την άδεια από εμπορικά σήματα πλέον Ridenco σε εταιρείες συμφερόντων της οικογένειας Ρίτσι χωρίς να ερωτηθούν ούτε οι τραπεζίτες αλλά ούτε και οι βασικοί μέτοχοι του πολυκαταστήματος. Γιατί όμως έχουν «θυμώσει» οι δύο πλευρές;
Όπως λένε όσοι παρακολουθούν από κοντά την υπόθεση, αυτό συμβαίνει για δύο κυρίως λόγους:
Ο επιχειρηματίας με την εν κρυπτώ μεταβίβαση του ποσοστού που αξίζει χρυσάφι στέρησε από τις τράπεζες ένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο. Η Ridenco έχει υψηλό δανεισμό, ενώ οι τράπεζες αγωνιούν, καθώς εκτιμάται ότι δεν θα πάρουν τα χρήματά τους πίσω. Εξ αυτού του λόγου πιέζουν με ποικίλους τρόπους τον επιχειρηματία να ενεχυριάσει το πολύτιμο αυτό ποσοστό, χωρίς ωστόσο να υπάρχει μέχρι στιγμής κάποιο ορατό αποτέλεσμα.
Επίσης οι μέτοχοι είναι οργισμένοι μαζί του, επειδή πούλησε το 10% των μετοχών του χωρίς να τους ρωτήσει, καθώς είχαν δικαίωμα πρώτης προτίμησης. Επιπρόσθετα, δεδομένου ότι το τίμημα της μεταβίβασης ήταν ιδιαίτερα χαμηλό (1,3 εκατ. ευρώ, την ώρα που η λογιστική αξία ανέρχεται στο 1,5 εκατ. ευρώ) δημιουργείται σε κάθε περίπτωση αρνητικό προηγούμενο. Για το θέμα απέστειλαν εξώδικη διαμαρτυρία στην οικογένεια Ρίτσι όλοι οι βασικοί μέτοχοι του πολυκαταστήματος.
Πηγές της αγοράς εκτιμούν ότι η εμπορική αξία της εταιρείας, η οποία διαμορφώνεται ανάλογα με τα κέρδη που έχει στα χρόνια της λειτουργίας της και κυμαίνεται από 2 έως 8 εκατ. ευρώ, μπορεί να αγγίζει μέχρι και τα 10 εκατ. ευρώ. Ενδεικτικό της οικονομικής ευρωστίας της είναι η ισχυρή ρευστότητα, η οποία αγγίζει τα 20 εκατ. ευρώ, ενώ τα δάνεια είναι μόλις 10 εκατ. ευρώ. Όσον αφορά στον τζίρο της, αν και παρουσίασε πτώση το 2010 κατά 13% σε σχέση με το 2009, παρέμεινε σε υψηλά επίπεδα – στα 88,6 εκατ. ευρώ. Επιπλέον, ερωτήματα εγείρει, σύμφωνα με τραπεζίτες, το γεγονός ότι αν και το τίμημα της μεταβίβασης ήταν χαμηλό, δεν έχει καταβληθεί ακόμα ολόκληρο και προβλέπεται να αποπληρωθεί σε τρία χρόνια. Ειδικότερα, από τα 1,3 εκατ. ευρώ μόνο τα 800.000 ευρώ καταβλήθηκαν μετρητοίς, ενώ τα υπόλοιπα (500.000 ευρώ) θα δοθούν εντός τριετίας από την τέλεση της συναλλαγής.
Ένα άλλο γεγονός που εξόργισε τους τραπεζίτες, όπως λένε χαρακτηριστικά, είναι ότι ο 65χρονος επιχειρηματίας δικαιούται, βάσει απόφασης γενικής συνέλευσης της εταιρείας, στην οποία μαζί με τη σύζυγό του κατέχουν το 65,6% του μετοχικού κεφαλαίου, μπόνους 3 εκατ. ευρώ σε περίπτωση αποχώρησης ή συνταξιοδότησής του, ανεξαρτήτως της τύχης της εταιρείας. Συγκεκριμένα, έχει ήδη γίνει πρόβλεψη αποζημίωσης του κ. Φρανσές από εταιρεία του ομίλου με το συγκεκριμένο ποσό όταν αποχωρήσει ή συνταξιοδοτηθεί, με τον όρο «παροχές προς εργαζομένους». Σε κάθε περίπτωση, το… εφάπαξ αυτό θα πρέπει να έχει καταβληθεί, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα, το αργότερο έως τον Μάρτιο του 2005.
Οι λοιποί μέτοχοι της Αττικά Πολυκαταστήματα με την εξώδικη διαμαρτυρία τους απλώς κρατούν… αποστάσεις από την πρακτική Ρίτσι, δηλώνοντας, μέσω κύκλων τους, ότι δεν κινούνται επιθετικά.
Παράγοντες της αγοράς, δεν αποκλείουν την πιθανότητα οι λοιποί μέτοχοι να «προσφερθούν» κατόπιν μεταξύ τους συνεννόησης να αγοράσουν το 10% από τον Ρίτσι σε τιμή υψηλότερη από τα 1,3 εκατ. ευρώ, ενώ ακόμη και η ίδια η Αττικά Πολυκαταστήματα θα μπορούσε να αγοράσει και να ακυρώσει τις μετοχές, καθώς διαθέτει, όπως προαναφέρθηκε, ισχυρό ταμείο.
Η υπαγωγή στο άρθρο 99
Και όλα αυτά όταν ήδη από τον περασμένο Σεπτέμβρη η κατά 99,9% θυγατρική της Ridenco, Ridenco Commercial, υπέβαλε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών αίτηση υπαγωγής στη διαδικασία συνδιαλλαγής του άρθρου 99 του Πτωχευτικού Κώδικα, η οποία δύο μήνες μετά έγινε δεκτή.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας, η οποία εμπορευόταν στην Ελλάδα τα σήματα Nautica, Timberland και La Martina, η υποβολή της αίτησης ήταν αναπόφευκτη προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντα της ίδιας και των μετόχων και πιστωτών της, αφού δεν κατέστη δυνατή η αναχρηματοδότηση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς δύο πιστωτικά ιδρύματα, αλλά υπεβλήθη από το ένα εξ αυτών αίτηση ασφαλιστικών μέτρων εις βάρος της ακίνητης περιουσίας της θυγατρικής και της Ridenco.
Η ανακοίνωση κατέληγε αναφέροντας ότι στο πλαίσιο της διαδικασίας η διοίκηση της θυγατρικής εκτιμά ότι θα καταστεί δυνατή η αναδιάρθρωση των οφειλών της με τρόπο που να διασφαλίζει τη βιωσιμότητά της αλλά και τα δικαιώματα όλων των εμπλεκόμενων μερών.
Εξάλλου, τα αποτελέσματα που είχε εμφανίσει ο όμιλος Ridenco στο εξάμηνο του 2010 ήταν αποκαρδιωτικά, καθώς παρουσίασε μείωση του κύκλου εργασιών κατά 10% και αύξηση των ζημιών κατά περίπου 40%.
Ωστόσο, το σημαντικότερο πρόβλημα εντοπιζόταν στις υψηλές δανειακές υποχρεώσεις, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων είναι ληξιπρόθεσμες. Το γεγονός αυτό οδήγησε στην υπαγωγή των μετοχών της εταιρείας στην κατηγορία της επιτήρησης, καθώς διαπιστώθηκε ότι οι ζημίες της χρήσης 2009 υπερέβαιναν το 30% της καθαρής θέσης σε ενοποιημένη βάση.
Το σύνολο ιδίων κεφαλαίων του ομίλου διαμορφώθηκε στο εξάμηνο στα 9,1 εκατ. ευρώ και οι συνολικές υποχρεώσεις του στα 81,3 εκατ. ευρώ, από τις οποίες μακροπρόθεσμο δανεισμός ανερχόταν στα 15 εκατ. ευρώ και ο βραχυπρόθεσμος στα 45,3 εκατ. ευρώ.
Η άνοδος και η πτώση της εταιρείας που έφερε στην Ελλάδα τις φίρμες Timberland και Nautica
Ο γνωστός επιχειρηματίας στις αρχές της δεκαετίας του ’80 αποφάσισε να φέρει στην Ελλάδα το απόλυτο αξεσουάρ που άκουγε στο όνομα Timberland. Ήτα τέτοια η εμπορική επιτυχία ώστε οδήγησε τον άνθρωπο πίσω από τις εισαγωγές της αμερικανικής φίρμας στην Ελλάδα, τον επιχειρηματία Mopis Ρίτσι Φρανσές, στην ίδρυση της Ridencο, την εισαγωγή της στο Χ.Α. και την επέκταση εκτός συνόρων. Η εταιρεία βίωσε εποχές μεγάλης ανάπτυξης, με όχημα την αποκλειστική διάθεση των δύο εξαιρετικά αναγνωρίσιμων σημάτων, της Timberland αρχικά και στη συνέχεια της Nautica, αποκτώντας εκτεταμένο δίκτυο καταστημάτων σε Ελλάδα και εξωτερικό, θυγατρικές σχεδόν σε όλες τις βαλκανικές χώρες και πετυχαίνοντας τζίρους που άγγιζαν τα 50 εκατ. ευρώ μόλις πριν από 3-4 χρόνια. Όσο για τον βασικό της μέτοχο, τον κ. Μορίς Ρίτσι Φρανσές, εξελίχθηκε σε έναν από τους βασικούς παίκτες του εγχώριου retail, με συμμετοχή, μεταξύ άλλων, στην Αττικά Πολυκαταστήματα σε «City Link» και «Golden Hall» και σημαντική προσωπική περιουσία ώστε να μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ Μυκόνου και Αράχοβας ή να ασχολείται με το αγαπημένο του άθλημα, την ιστιοπλοϊα.
Στο απόγειό του ο όμιλος διέθετε θυγατρικές και καταστήματα («Τimberlad» και «Nautica») σε οκτώ χώρες πλην της Ελλάδας, με την εμπορική του δραστηριότητα να εκτείνεται από την Άγκυρα και το Μπιλμπάο μέχρι την Πράγα και το Ταλίν. Συνολικά έφτασε να διαθέτει περί τα 110 σημεία αποκλειστικής πώλησης στην Ελλάδα και 53 shop-in shop σε πολυκαταστήματα, ενώ στο εξωτερικό ξεπερνούσε τα 50 σημεία πώλησης. Όλα αυτά, ωστόσο, άλλαξαν το 2007. Οι παραεισαγωγές, τα προϊόντα – μαϊμού και η κάμψη της εμπορικής επιτυχίας των δύο σημάτων ήταν τρεις από τους λόγους για τους οποίους ξεκίνησε η κατάσταση της εταιρείας. Το 2009, παρά την προσπάθεια να αντιστραφεί η πτωτική πορεία, οι ζημίες έφτασαν κοντά στα 5 εκατ. ευρώ (υπερέβησαν το 30% της καθαρής θέσης σε ενοποιημένη βάση και η μετοχή της εταιρείας τέθηκε σε καθεστώς επιτήρησης). Νέα σημεία πώλησης δημιουργήθηκαν στην ελληνική αγορά, ενώ στο χαρτοφυλάκιο της προστέθηκε το γνωστό στους λάτρεις του πόλο brand La Martina.
Τα πράγματα, όμως, είχαν ήδη αλλάξει. Η ευρεία επέκταση των δραστηριοτήτων στο εξωτερικό είχε χρηματοδοτηθεί αφειδώς με δάνεια και καθώς η χρηματοοικονομική κρίση μετέβαλε τους όρους δανεισμού, η εταιρεία επωμίστηκε βαρύτατο χρηματοοικονομικό κόστος. Λόγω των ληξιπρόθεσμων οφειλών (34 εκατ. ευρώ στο τέλος Μαρτίου), σήμερα έχουν καταγγελθεί όλες οι δανειακές συμβάσεις εταιρειών του ομίλου και οι τράπεζες άρχισαν τις κατασχέσεις, μεταξύ των οποίων σε ακίνητο της Ridencο στο Κολωνάκι. Το χειρότερο, η έλλειψη ρευστότητας δεν επέτρεψε να γίνουν οι απαιτούμενες εισαγωγές προϊόντων, με αποτέλεσμα Timberland και Nautica να καταγγείλουν τις συμβάσεις τους με τη Ridenco. Ήδη έχει αποφασιστεί η διακοπή λειτουργίας των 47 σημείων πώλησης ειδών Timberland σε Ελλάδα, Κύπρο και Ρουμανία μέσα στο 2011, ενώ άγνωστο παραμένει τι θα συμβεί με τον οίκο La Martina, καθώς η σύμβαση λήγει το 2012 (υπάρχει δικαίωμα τριετούς ανανέωσης).